Op zich is het geen probleem als je je hond alleen laat, zolang hij zich veilig voelt en de ruimte waarin hij verblijft vertrouwd aanvoelt. Het meest aangewezen is een ruimte waar je regelmatig met hem samen bent. Vaak is dit de keuken of woonkamer, je kan die eventueel van andere ruimtes scheiden met een (kinder)hekje.

Hoe kan je je hond vertrouwd maken met alleen blijven? Enkele tips:

1.     Laat je hond gedurende de eerste drie à vijf dagen overdag niet echt alleen. Laat hem geleidelijk wennen aan het alleen zijn. Maak hem er wel vanaf dag één vertrouwd mee dat je geregeld even uit zijn buurt bent. Dit wil zeggen dat je - nadat je een tijdje met volle aandacht met hem bezig bent geweest - even met je eigen zaken verdergaat, zonder nog echt naar hem om te kijken. Blijf intussen wel in dezelfde ruimte als je hond. Je bent wel aanwezig, maar je houdt je niet actief met hem bezig. 

2.     Als je merkt dat je hond tot rust komt en zelfstandig op zijn rustplaats gaat liggen als je zelf bezig bent, kun je hem echt alleen laten in die ruimte. Laat hem bijvoorbeeld eerst even alleen in de keuken achter, terwijl jij in de woonkamer bent. Geef hem zijn knuffel als herkenningspunt of iets om op te kauwen en zeg: 'Mooi blijven, ik kom terug.' Ga vervolgens naar een andere ruimte. Na enkele minuten kom je terug en begroet je je hond.

3.     Begint hij te janken en blaffen zodra je hem achterlaat, ga dan terug. Als hij gekalmeerd is, dan bied je hem zijn knuffel opnieuw aan, zeg je 'Mooi blijven, ik kom terug' en ga je weer weg. 

4.     Probeer in te schatten of je hond huilt en blaft omdat hij verdriet heeft of omdat hij niet alleen gelaten wil worden. Dat merk je aan het geluid van het blaffen. Huilen en blaffen door verdriet klinkt heel hoog. Wanneer het blaffen uit frustratie is, wat meer voorkomt bij temperamentvolle honden, klinkt het luid en heeft het een vast ritme. Blaft je hond uit frustratie omdat hij niet alleen wil zijn, zeg dan vanaf een afstand: 'Nee, nu niet, je moet blijven, ik kom straks terug.' Wacht tot je hond tot rust is gekomen en ga dan weer naar hem toe om hem te begroeten. Het is de bedoeling dat je hond voorspelbaarheid ervaart: wanneer je weggaat, kom je ook weer terug. Die voorspelbaarheid schenkt vertrouwen en rust.

5.     Geleidelijk kun je je hond wat langer alleen laten terwijl jij ergens anders in huis bent. Als dat lukt, kun je eventjes echt weggaan uit huis. Bied je hond steeds dezelfde voorspelbaarheid door te zeggen dat hij moet blijven en dat je terugkomt. Geef hem ook steeds een 'comfortvoorwerp', zoals een knuffel, een speeltje of iets om op te kauwen. Na enkele dagen zijn de meeste honden vertrouwd met dit ritueel en met alleen blijven in een veilige ruimte. 

6.     Nu kun je je hond geleidelijk voor langere tijd echt alleen thuis achterlaten. De meeste honden zullen eerst wat aandacht besteden aan hun comfortvoorwerp en daarna gaan slapen. 

7.     Blijft je hond het echt moeilijk vinden om alleen te zijn, dan heeft hij misschien extra zorg nodig. Je kunt dan je tijd samen met hem goed verdelen tussen activiteiten, zoals spelen en aaien, en het inlassen van rustmomenten. Je stopt de activiteit door 'Genoeg' te zeggen en biedt je hond zijn comfortvoorwerp aan. Daarna ga je door met je eigen bezigheden en kijk je niet meer naar je hond om. Hij moet je loslaten en in zijn eentje spelen of rusten. Hoe meer je activiteiten met rustmomenten afwisselt, hoe beter je hond in staat zal zijn om afstand van jou te nemen. Dat komt doordat de goede gevoelens die hij tijdens de activiteiten ervaart, het mogelijk maken voor je hond om om te gaan met de negatieve gevoelens die hij tijdens de afzondering ervaart. Je geduld verliezen of boos worden heeft geen enkele zin. Je hond ervaart daardoor extra negatieve gevoelens, wat het probleem alleen maar verergert. 

Geduld is een schone deugd!

Deze blog is gebaseerd op de connectiemethode® van Geert De Bolster