In juni 2009 kwam Mirko (Duitse Herder) als jonge pup in ons gezin. Onze eerste hond als gezin (echtgenoot en 2 kinderen), want ikzelf ben van jongsaf opgegroeid met honden in huis. Een heel avontuur, moet ik toegeven, je hebt nu zelf de verantwoordelijkheid voor de (op)voeding van zo’n lief wezentje.

Puppy- en hondenschool ten spijt, ontwikkelde Mirko zich als een angstige en onzekere hond, iets wat we niet begrepen.Nu, vele jaren later, en na het advies van enkele goede gedragstherapeuten, begrijpen we het beter, en kwam ook het inzicht : Mirko werd waarschijnlijk te vroeg uit zijn nestje gehaald, werd ingevoerd uit Hongarije en voelde zich op de puppy- en hondenschool niet erg veilig. Deze trauma’s kon hij niet verwerken, omdat wij als mens hem toen niet begrepen.
Zulke trauma’s verdwijnen niet als sneeuw voor de zon, dit is een lang proces van ondersteuning, vertrouwen, geduld en leiding geven.

Gedurende dit lange proces met Mirko verdiepte ik me meer en meer in deze wereld van hondengedrag via opleidingen, Seminars, lezingen en bijscholingen.

Spijtig genoeg hebben we in augustus 2024 Mirko op 15-jarige leeftijd moeten laten inslapen, wat ons heel veel verdriet heeft gedaan.

Maar de tijd staat niet stil. Ondertussen hebben we Max, een Engelse Springer Spaniël, in ons hart gesloten! Max is geboren op 19/06/2024, en ondertussen al een flinke puber! Ik moet je niet vertellen dat we daarmee onze handen meer dan  vol hebben!